VEDOKT PITR SUKT FOR PITR DOSH SHANTI॥ पितृ दोष शान्ति वेदोक्त पितृ सूक्त ॥

शुक्लयजुर्वेद के अध्याय 35 में पितृसूक्त दिया गया है। इसका नियमित पाठ करने से पितृ दोष की शान्ति होती है। यह सूक्त निम्नलिखित है –

अपेतो यन्तु पणयोऽसुम्ना देवपीयवः ।

अस्य लोकः सुतावतः ।

द्युभिरहोभिरक्तुभिर्व्यक्तं यमो ददात्ववसानमस्मै ॥ १ ॥

सविता ते शरीरेभ्यः पृथिव्याँल्लोकमिच्छतु ।

तस्मै युज्यन्तामुस्रियाः ॥ २ ॥

वायुः पुनातु सविता पुनात्वग्नेर्भ्राजसा सूर्यस्य वर्चसा ।

वि मुच्यन्तामुस्रियाः ॥ ३ ॥

अश्वत्थे वो निषदनं पर्णे वो वसतिष्कृता ।

गोभाजऽ इत्किलासथ यत्सनवथ पूरुषम् ॥ ४ ॥

सविता ते शरीराणि मातुरुपस्थऽ आ वपतु ।

तस्मै पृथिवि शं भव ॥ ५ ॥

प्रजापतौ त्वा देवतायामुपोदके लोके नि दधाम्यसौ ।

अप नः शोशुचदघम् ॥ ६ ॥

परं मृत्योऽ अनु परेहि पन्थां यस्तेऽ अन्यऽ इतरो देवयानत् ।

चक्षुष्मते श्रुण्वते ते ब्रवीमि मा नः प्रजाँ रीरिषो मोत वीरान् ॥ ७ ॥

शं वातः शँ हि ते घृणिः शं ते भवन्त्विष्टकाः ।

शं ते भवन्त्वग्नयः पार्थिवासो मा त्वाभि शूशुचन् ॥ ८ ॥

कल्पन्तां ते दिशस्तुभ्यमापः शिवतमास्तुभ्यं भवन्तु सिन्धवः ।

अन्तरिक्षँ शिवं तुभ्यं कल्पन्तां ते दिशः सर्वाः ॥ ९ ॥

अश्मन्वती रीयते सँ रभध्वमुत्तिष्ठत प्र तरता सखायः ।

अत्रा जहीमोऽशिवा येऽ असञ्छिवान्वयमुत्तरेमाभि वाजान् ॥ १० ॥

अपाघमप किल्बिषमप कृत्यामपो रपः ।

अपामार्ग त्वमस्मदप दुःष्वप्न्यँ सुव ॥ ११ ॥

सुमित्रिया नऽ आपऽ ओषधयः सन्तु दुर्मित्रियास्तस्मै

सन्तु योऽस्मान्द्वेष्टि यं च वयं द्विष्मः ॥ १२ ॥

अनड्वाहमन्वारभामहे सौरभेयँ स्वस्तये ।

स नऽ इंद्रऽइव देवेभ्यो वह्निः संतारणो भव ॥ १३ ॥

उद्वयं तमसस्परि स्वः पश्यन्तऽ उत्तरम् ।

देवं देवत्रा सूर्यमगन्म ज्योतिरुत्तमम् ॥ १४ ॥

इमं जीवेभ्यं परिधिं दधामि मैषां नु गादपरोऽ अर्थमेतम् ।

शतं जीवन्तु शरदः पुरूचीरन्तर्मृत्युं दधतां पर्वतेन ॥ १५ ॥

अग्नऽ आयुँषि पवसऽ आ सुवोर्जमिषं च नः ।

आरे बाधस्व दुच्छुनाम् ॥ १६ ॥

आयुष्मानग्ने हविषा वृधानो घृतप्रतीको घृतयोनिरेधि ।

घृतं पीत्वा मधु चारु गव्यं पितेव पुत्रमभि रक्षतादिमान्त्स्वाहा ॥ १७ ॥

परीमे गामनेषत पर्यग्निमहृषत ।

देवेष्वक्रत श्रवः कऽ इमाँ २ऽ आ दधर्षति ॥ १८ ॥

क्रव्यादमग्निं प्र हिणोमि दूरं यमराज्यं गच्छतु रिप्रवाहः ।

इहैवायमितरो जातवेदा देवेभ्यो हव्यं वहतु प्रजानन् ॥ १९ ॥

वह वपां जातवेदः पितृभ्यो यत्रैनान्वेत्थ निहितान्पराके ।

मेदसः कुल्याऽ उप तान्त्स्रवन्तु सत्याऽ

एषामाशिषः सं नमन्ताँ स्वाहा ॥ २० ॥

स्योना पृथिवि नो भवनृक्षरा निवेशनी ।

यच्छा नः शर्म सुप्रथाः अप नः शोशुचदघम् ॥ २१ ॥

अस्मात्त्वमधि जातोऽसि त्वदयं जायतां पुनः ।

असौ स्वर्गाय लोकाय स्वाहा ॥ २२ ॥